XVIII Rycerskie Nieszpory i Nocna Adoracja Pana Jezusa 21:37

Krynica-Zdrój, 30 sierpnia 2024 w godzinach: 21:37 – 23:00

 

Nocna Adoracja Rycerzy Świętego Jana Pawła II Chorągiew nr 79 Wniebowzięcia NMP Królowej Krynickich Zdrojów

Łk 21,37 Przez dzień nauczał Jezus w świątyni, wieczorem zaś wychodził i noce spędzał na górze zwanej Oliwną.”

Program:

I.  Śpiewane Nieszpory o Najświętszym Sakramencie.

II.   Litania do świętego Jana Pawła II-go.

III.  Rozważania w oparciu o wezwania z Litanii do Św. Jana Pawła II.

 

Litania do świętego Jana Pawła II-go.

Kyrie eleison, Christe eleison, Kyrie eleison.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba, Boże - zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata, Boże - zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty, Boże - zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże - zmiłuj się nad nami.
Święta Maryjo - módl się za nami.

Święty Janie Pawle, módl się za nami
Zanurzony w Ojcu, bogatym w miłosierdzie,
Zjednoczony z Chrystusem, Odkupicielem człowieka,
Napełniony Duchem Świętym, Panem i Ożywicielem,
Całkowicie oddany Maryi,
Przyjacielu Świętych i Błogosławionych,
Następco Piotra i Sługo sług Bożych,
Stróżu Kościoła nauczający prawd wiary,
Ojcze Soboru i wykonawco jego wskazań,
Umacniający jedność chrześcijan i całej rodziny ludzkiej,
Gorliwy Miłośniku Eucharystii,
Niestrudzony Pielgrzymie tej ziemi,
Misjonarzu wszystkich narodów,
Świadku wiary, nadziei i miłości,
Wytrwały Uczestniku cierpień Chrystusowych,
Apostole pojednania i pokoju,
Promotorze cywilizacji miłości,
Głosicielu Nowej Ewangelizacji,
Mistrzu wzywający do wypłynięcia na głębię,
Nauczycielu ukazujący świętość jako miarę życia,
Papieżu Bożego Miłosierdzia,
Kapłanie gromadzący Kościół na składanie ofiary,
Pasterzu prowadzący owczarnię do nieba,
Bracie i Mistrzu kapłanów,
Ojcze osób konsekrowanych,
Patronie rodzin chrześcijańskich,
Umocnienie małżonków,
Obrońco nienarodzonych,
Opiekunie dzieci, sierot i opuszczonych,
Przyjacielu i Wychowawco młodzieży,
Dobry Samarytaninie dla cierpiących,
Wsparcie dla ludzi starszych i samotnych,
Głosicielu prawdy o godności człowieka,
Mężu modlitwy zanurzony w Bogu,
Miłośniku liturgii sprawujący Ofiarę na ołtarzach świata,
Uosobienie pracowitości,
Zakochany w krzyżu Chrystusa,
Przykładnie realizujący powołanie,
Wytrwały w cierpieniu,
Wzorze życia i umierania dla Pana,
Upominający grzeszników,
Wskazujący drogę błądzącym,
Przebaczający krzywdzicielom,
Szanujący przeciwników i prześladowców,
Rzeczniku i obrońco prześladowanych,
Wspierający bezrobotnych,
Zatroskany o bezdomnych,
Odwiedzający więźniów,
Umacniający słabych,
Uczący wszystkich solidarności,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata - przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata - wysłuchaj nas. Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata - zmiłuj się nad nami.

Módl się za nami święty Janie Pawle.
Abyśmy życiem i słowem głosili światu Chrystusa, Odkupiciela człowieka.

Módlmy się:
Miłosierny Boże, przyjmij nasze dziękczynienie za dar apostolskiego życia i posłannictwa świętego Jana Pawła II i za jego wstawiennictwem pomóż nam wzrastać w miłości do Ciebie i odważnie głosić miłość Chrystusa wszystkim ludziom. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen.

III.         Temat adoracji: Św. Jan Paweł II  -

STRÓŻ KOSCIOŁA NAUCZAJĄCY PRAWD WIARY

 

…Zatoka lasu zstępuje

w rytmie górskich potoków...

Jeśli chcesz znaleźć źródło,

musisz iść do góry,

pod prąd.

Przedzieraj się,

szukaj,

nie ustępuj,

wiesz, że ono musi tu gdzieś być —

Gdzie jesteś, źródło?...

Gdzie jesteś, źródło?!

- takimi słowami Święty Jan Paweł II w Tryptyku Rzymskim zaprasza nas do poszukiwania prawdy.

Ten, który rzetelnie i sumiennie szuka prawdy zawsze dotrze do Pana Boga.

 

Żyjemy w czasach grawitacji zła.

Zło się ukrywa, mówi półprawdy, nie całą prawdę.

A tym czasem jak sam powiedziałeś Panie Jezu, tylko Prawda nas wyzwoli.

 

Nie klęczymy przed Twoim obliczem, Panie Jezu, by moralizować …

Klęczymy, bo tego nauczył nas nasz Patron.

Święty Jan Paweł II nie tylko mówił o Eucharystii, ale Nią żył.

Nauczył nas trwać przed Najświętszym Sakramentem i stąd czerpać źródło prawdy.

Prawdy o nas …

o Tobie …

Chcemy przypomnieć sobie, odnowić tę prawdę wiary,

tak by, niewierzących i poszukujących skierować do źródła prawdy.

 

Nasz Patron często powtarzał za świętym Augustynem takie słowa:

«Wielu spotkałem takich ludzi, którzy chcieliby oszukiwać,

ale takiego, który by chciał być oszukiwany, nie spotkałem»”.

 

„Nikomu nie może być naprawdę obojętne, czy jego wiedza jest prawdziwa.

Jeśli człowiek odkryje, że jest fałszywa, odrzuca ją; jeśli natomiast może się

upewnić o jej prawdziwości, doznaje satysfakcji i radości”

 

Jan Paweł zwykł mawiać, że „głębokie zdumienie wobec wartości i godności człowieka nazywa się Ewangelią, czyli Dobrą Nowiną.

To głębokie zdumienie nazywa się też chrześcijaństwem” 

 

Oczywiście całość Pisma świętego i nauczania Kościoła jest prawdą, ale nie wszystkie prawdy są tak samo ważne.

Jest hierarchia prawd wiary, czyli fundament nauczania oraz więź wiary.

Więź wiary, która jednoczy nas chrześcijan jest większa niż to co nas dzieli.

 

Natomiast hierarchia prawd wiary, nie oznacza jakiegoś odejmowania, że tylko jedna część prawd wiary jest istotna, a reszta nie jest istotna.

 

I tak Prawdy wiary można podzielić na cztery podstawowe działy:

 

1.   tajemnica Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego, Stworzyciela wszystkiego;

 

2.   tajemnica Chrystusa, Słowa Wcielonego, który narodził się z Maryi Dziewicy i który cierpiał, umarł i zmartwychwstał dla naszego zbawienia;

 

 

3.   tajemnica Ducha Świętego, który jest obecny w Kościele, uświęcając go i kierując nim aż do chwalebnego przyjścia Chrystusa, naszego Zbawiciela i Sędziego; oraz

 

4.   tajemnica Kościoła, który jest Mistycznym Ciałem Chrystusa, w którym Najświętsza Maryja Panna zajmuje najwybitniejsze miejsce”

 

Całą prawdę wiary wyrażamy w wyznaniu Credo.

 

Cała modlitwa Wierzę w Boga Ojca to najpełniejsze i najpiękniejsze wyznanie prawdy wiary.

 

Pomódlmy się teraz słowami tej prawdy wiary: [wszyscy]

 

Wierzę w Boga, Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi,

i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego,

który się począł z Ducha Świętego,

narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem,

krzyżowan, umarł i pogrzebion.

Zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał.

Wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego.
Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych.

Wierzę w Ducha Świętego,

święty Kościół powszechny,

świętych obcowanie,

grzechów odpuszczenie,

ciała zmartwychwstanie,

żywot wieczny.

Amen.

 

Na samym początku Encykliki Redemtor Hominis – Odkupiciel Człowieka święty Jan Paweł II pisze, słowa, które nie sposób dziś nie przywołać.

 

W głębokim zawierzeniu Duchowi Prawdy podejmuję bogate dziedzictwo współczesnych nam pontyfikatów. Jest to zaś dziedzictwo głęboko osadzone w tej świadomości Kościoła, której w mierze przedtem nieznanej przysłużył się Sobór Watykański II

 

I dalej – jako Stróż Kościoła podjął się kontynuacji przekazu wiary rozpoczętej przez papieża Jana XXIII, Pawła VI czy też Jana Pawła I .

Święty Jan Paweł II był prorokiem naszych czasów. Nadal jest Apostołem prawdy i wolności, a my zostaliśmy posłani, by te prawdy wiary głosić w świecie współczesnym - - w porę i nie w porę. 

Święty Jan Paweł II wręcz krzyczał, abyśmy niczego i nikogo nie udawali przed Panem Bogiem, byśmy stawiali w prawdzie przed Tobą Panie Jezu.

 

Zawszy gdy tracę Ciebie Panie Jezu to sam się zatracam i ginę w kłamstwie.

Zawszy gdy tracę Ciebie Panie Jezu to wchodzę w mrok grzechu i boję się Prawdy Twojego Światła.

chwila ciszy…

 

Ty Panie Jezu patrzysz teraz na nas…

Patrzysz głęboko w nasze oczy …

Ale czy ja mam z Tobą trwały kontakt wzrokowy?

Czy wpatruję się w Ciebie w świątyni?

 

chwila ciszy…

 

Czy wpatruję się w Ciebie, ukrytym w białym kawałku chleba?

Czy widzę opłatek czy Przyjaciela i Zbawcę, który nie wykupił z niewoli kłamstwa?

Co z tego patrzenia wynika?

 

chwila ciszy…

 

Właśnie w Encyklice Redemptor Hominis warto na nowo odkryć te prorocze słowa Św. Jana Pawła II, który tak pisał:

Kiedy poprzez doświadczenia rosnącej jakby w przyśpieszonym tempie rodziny ludzkiej wpatrujemy się w tajemnicę Jezusa Chrystusa, coraz jaśniej rozumiemy, że u podstaw tych wszystkich dróg, jakimi zgodnie z wielką mądrością Papieża Pawła VI winien kroczyć Kościół naszych czasów, znajduje się jedna jedyna droga; droga wypróbowana poprzez stulecia, która jest zarazem drogą przyszłości.

Tę przede wszystkim drogę wskazał nam Chrystus Pan, gdy — jak głosi Sobór — „On, Syn Boży, przez wcielenie swoje zjednoczył się jakoś z każdym człowiekiem”.

Kościół widzi więc swoje podstawowe zadanie w tym, aby to zjednoczenie nieustannie mogło się urzeczywistniać i odnawiać.

Kościół temu jednemu pragnie służyć, ażeby każdy człowiek mógł odnaleźć Chrystusa, aby Chrystus mógł z każdym iść przez życie mocą tej prawdy o człowieku i o świecie, która zawiera się w Tajemnicy Wcielenia i Odkupienia, mocą tej miłości, jaka z niej promieniuje.

Na tle narastających w dziejach procesów, które w naszej epoce w szczególny sposób zdają się owocować, w obrębie różnych systemów, światopoglądów, ustrojów, Jezus Chrystus staje się jak gdyby na nowo obecny — wbrew wszystkim pozorom Jego nieobecności, wbrew wszystkim ograniczeniom instytucjonalnej obecności i działalności Kościoła — Jezus Chrystus staje się obecny mocą tej prawdy i miłości, która w Nim wyraziła się w jedynej i niepowtarzalnej pełni, chociaż Jego życie na ziemi było krótkie, a działalność publiczna jeszcze o wiele krótsza.

Jezus Chrystus jest tą zasadniczą drogą Kościoła. On sam jest naszą drogą „do domu Ojca”.

Jest też drogą do każdego człowieka.

Na tej drodze, która prowadzi od Chrystusa do człowieka, na tej drodze, na której Chrystus „jednoczy się z każdym człowiekiem”, Kościół nie może być przez nikogo zatrzymany.

Domaga się tego doczesne i wieczne dobro człowieka.

 

Święty Jan Paweł zostawił nam tyle wskazówek jak odnaleźć, odnowić prawdy wiary, bo wpatrywał się w oblicze Jezusa

 

chwila ciszy …

 

W całym nauczaniu nasz Patron – Stróż Kościoła umniejszał się, by wzrastać mógł ktoś Inny … - Ty Panie Jezu

 

chwila ciszy …

 

 

«Podwoje wiary» są dla nas zawsze otwarte.

Wiodą one do życia w komunii z Bogiem i pozwalają wejść do Jego Kościoła.

Próg ten można przekroczyć, kiedy głoszone jest Słowo Boże,

a serce poddaje się kształtowaniu przez łaskę, która przemienia.

Przekroczenie tych podwoi oznacza wyruszenie w drogę, która trwa całe życie.

Zaczyna ją chrzest, dzięki któremu możemy wzywać Boga jako Ojca,

a kończy przejście przez śmierć do życia wiecznego,

będącego owocem zmartwychwstania Pana Jezusa,

który poprzez dar Ducha Świętego zechciał włączyć w swą chwałę tych,

którzy w Niego wierzą

– tak pisał Ojciec święty Benedykt XVI w liście na rok wiary.

 

Prośmy teraz Ducha Świętego, by rozpalił w nas ducha wiary w rzeczywistość nadprzyrodzoną, w którą wprowadził nas chrzest święty, a o której tak często zapominamy w codziennym życiu.

 

Duchu Boży, rozlej w nas pokorę, która jest prawdą, tak byśmy już nigdy więcej nie porównywali się z innymi, nie uważali siebie za lepszych, nie przeceniali swoich zdolności i zalet.
Prosimy Cię, Duchu Święty przyjdź i odnów w nas prawdę wiary!

Duchu Boży, chroń nas od przesadnego poczucia niższości i braku wiary w to, że jesteśmy umiłowanymi dziećmi Ojca Niebieskiego.
Prosimy Cię, Duchu Święty przyjdź i odnów w nas prawdę wiary!

Duchu Boży, wybaw nas od niedostrzegania złożonych w nas skarbów chrztu świętego.
Prosimy Cię, Duchu Święty przyjdź i odnów w nas prawdę wiary!

Duchu Boży, pobudź nas do starania się o codzienny wzrost w świadomości i dziękczynieniu za wielki dar łaski uświęcającej.
Prosimy Cię, Duchu Święty przyjdź i odnów w nas prawdę wiary!

Duchu Boży, obudź w nas żywą wiarę w Trójcę Świętą zamieszkującą nasze dusze.
Prosimy Cię, Duchu Święty przyjdź i odnów w nas prawdę wiary!

 

Duchu Boży, chroń nas od bezmyślnego przeżywania codziennej Eucharystii i komunii z Jezusem.
Prosimy Cię, Duchu Święty przyjdź i odnów w nas prawdę wiary!

Duchu Boży, pomóż nam dostrzec w naszych sercach Twoje dary i świadomie je rozwijać.
Prosimy Cię, Duchu Święty przyjdź i odnów w nas prawdę wiary!

 

Duchu Boży, nie pozwól, byśmy swą wiarę opierali na uczuciach, na zadowoleniu i radości płynącej z praktyk religijnych.
Prosimy Cię, Duchu Święty przyjdź i odnów w nas prawdę wiary!

Duchu Boży, uchroń nas od skracania czasu modlitwy i pośpiechu w ćwiczeniach duchowych.
Prosimy Cię, Duchu Święty przyjdź i odnów w nas prawdę wiary!

Duchu Boży, daj nam patrzeć na nasze życiowe powołania w duchu wiary wyzwalającej gorliwość, wierność, zaangażowanie i twórczość.
Prosimy Cię, Duchu Święty przyjdź i odnów w nas prawdę wiary!

Duchu Boży, naucz nas dostrzegać nadprzyrodzony charakter naszego życia, który przemienia nasze najprostsze czynności w Boskie i nadaje im wymiar odkupieńczy.
Prosimy Cię, Duchu Święty przyjdź i odnów w nas prawdę wiary!

Duchu Boży, ucz nas, że żaden z podjętych przez nas wysiłków nie ginie, dodawaj nam sił w doświadczeniach, uzdalniaj do daru z siebie, uwalniaj z lęków, rozpal wielkoduszność.
Prosimy Cię, Duchu Święty przyjdź i odnów w nas prawdę wiary!

Duchu Boży, ucz nas, że z obfitości serca mówią usta. Spraw niech z naszych ust znikną sprawy drugorzędne, małostkowość, próżność, przyziemność, niech jak najczęściej na ustach naszych mamy Boga i Jego sprawy.
Prosimy Cię, Duchu Święty przyjdź i odnów w nas prawdę wiary!

 

Niech nic cię nie niepokoi, niech nic cię nie trwoży.
Wszystko przemija,
tylko Bóg się nie zmienia.
Cierpliwość otrzyma wszystko.
Kto posiadł Boga,
temu nic nie brakuje:
Bóg sam mu wystarczył
Niech twoim pragnieniem
będzie ujrzenie Boga,
twoim lękiem - Jego utrata,
twoim bólem - Jego brak w twym życiu,
twoją radością - to,
co może do niego cię sprowadzić,
a wtedy - będziesz żył w wielkim pokoju.

(modlitwa św. Teresa z Avila)

Daj nam, Panie, taką wiarę, która dojrzy głębię Twojej miłości miłosiernej i doprowadzi nas do dziecięcego zawierzenia Ojcu niebieskiemu.

Daj nam Panie taką wiarę, która rozpozna Twój głos w słowie Bożym, usłyszy Twój szept w sumieniu i z gorącą miłością przyjmie Cię do swego serca pod postacią chleba.

Daj nam Panie taką wiarę, która rozpozna Cię w naszym osobistym życiu i w każdym człowieku.

Daj nam, Panie, taką wiarę, która pozwoli każdą chwilę dnia przeżywać w wymiarach wieczności, a szarej codzienności nada najgłębszą wartość, piękno i bogactwo życia nadprzyrodzonego. Niech w drobiazgach, które składają się na nasze życie będzie uwielbione Twoje miłosierdzie.

Równocześnie dziękujemy za wiarę i miłość naszych przodków w całej historii narodu: za świętych pasterzy Kościoła, za bohaterskich ojców i matki, którzy w czasach największej próby umieli przekazać skarb wiary i umiłowanie Ojczyzny, za wychowawców, ludzi nauki, kultury i sztuki , którzy dbali o zachowanie tożsamości narodowej i o rozwój chrześcijańskiej wartości.

Dziękujemy za ludzi pracy, trudu i cierpienia, którzy wzbogacili materialne i duchowe dobro naszej Ojczyzny.

 

Druga Modlitwa uwielbienia z 15 tajemnic szczęścia

 

O Jezu Chryste! Słodkości odwieczna wszystkich obejmujących Cię miłością. Radości przewyższająca wszelkie szczęście i oczekiwanie, prawdziwe Zbawienie i Nadziejo każdego grzesznika.

 

Ty, który objawiłeś, że największym Twoim zadowoleniem jest być między ludźmi, z miłości dla nich po upływie zapowiedzianych czasów przyjąłeś naturę ludzką, wspomnij sobie, o Jezu, wszystkie cierpienia zniesione od chwili poczęcia, a zwłaszcza w czasie swojej świętej Męki, jak to przewidziała odwieczna myśl Boża i jak zdecydowała wola Najwyższego.

 

O Jezu! Prawdziwa wolności Aniołów, Raju niezmąconego szczęścia, wspomnij sobie na odrazę i smutek, które odczuwałeś, kiedy nieprzyjaciele otoczyli Cię jak wściekłe lwy i tysiącami zniewag, policzkowaniem, kaleczeniem i innymi wymyślnymi udrękami prześcigali się w zadawaniu cierpień.

Ze względu na te tortury i na stek obelżywości, błagam Cię, Boski Zbawicielu, wyzwól mnie z więzów wszystkich nieprzyjaciół widzialnych i niewidzialnych, a roztaczając błogosławioną opiekę prowadź drogą doskonałości do zbawienia wiecznego. Amen.

Ojcze nasz…

Zdrowaś Maryjo…

Jezu, Miłości moja, bądź uwielbiony i zmiłuj się nade mną!

Modlitwa w intencji Ojca świętego

 

Wszechmogący, wieczny Boże, zmiłuj się nad sługą Swoim, najwyższym Pasterzem naszym Franciszkiem. i prowadź go w Swej łaskawości po drodze zbawienia wiecznego, aby z łaską Twoją pragnął tego, co się Tobie podoba, i z całą mocą wypełniał.

Bóg i Pan, który go wybrał do wykonywania władzy biskupiej, zachowa go w zdrowiu i bezpieczeństwie dla swojego Kościoła świętego, aby rządził świętym ludem Bożym.

Wszechmogący, wieczny Boże, Twoja mądrość wszystkim kieruje,

wejrzyj łaskawie na nasze prośby i w swojej dobroci racz zachować wybranego dla nas papieża, aby lud chrześcijański, który od Ciebie otrzymuje przewodników, pod zwierzchnictwem najwyższego pasterza wzrastał w zasługach swej wiary.

Boże Wszechmogący, który ustanowiłeś Ojca Świętego Franciszka widzialną głową Kościoła świętego, otaczaj zawsze następcę świętego Piotra swoją łaską i błogosławieństwem.

Udziel mu długiego życia, dobrego zdrowia, pociechy w cierpieniach i spraw,

aby apostolska jego praca przyniosła jak największy pożytek całemu chrześcijaństwu.

Zmiłuj się, Boże, nad nim za przyczyną Najświętszej Maryi Panny i wszystkich Świętych oraz dozwól, aby nas wszystkich zaprowadził z sobą do życia wiecznego.

Amen.

 

 

MODLITWA RYCERSKA do ŚW. JANA PAWŁA II

Janie Pawle Wielki - nasz święty Patronie,

Wspomagaj nas w codzienności

i nie dozwól byśmy zeszli z drogi zbawienia.

Ty swoje życie oddałeś Bogu przez Maryję,

spraw abyśmy za Twoim przykładem ofiarnie trwali w Służbie Bożej.

Upraszaj nam jedność i pokój,

niech za Twoją przyczyną każdy Rycerz wzrasta w świętości,

abyśmy kiedyś spotkali się wszyscy w Domu Ojca w niebie.

Amen.

Vivat Jezus.

Tutus Tuus.