Święty Jan Paweł II przestrzegał o zaniku poczucia grzechu we współczesnym świecie. Coraz mocniej pojawiają się pytania o sens sakramentu pokuty i pojednania, a nawet propozycje niespowiadania dzieci. 

„Przywrócenie właściwego poczucia grzechu jest pierwszym sposobem przezwyciężenia poważnego kryzysu duchowego, jaki trapi człowieka naszych czasów. Wraz z utratą wrażliwości sumienia następuje również zaćmienie poczucia Boga, a kiedy zagubi się ów decydujący punkt wewnętrznego odniesienia, zatraca się także poczucie grzechu”.

„Grzechem tego wieku jest utrata poczucia grzechu” (Pius XII), czyli relatywizm.

Niektórzy widzą grzech wszędzie, a inni nie dostrzegają go wcale.

Jedną z głównych misji Kościoła jest pojednanie człowieka z Bogiem, a tym samym także z innymi członkami wspólnoty, z samym sobą i całym stworzeniem. Każdy kapłan w imieniu Chrystusa ma władzę odpuszczania grzechów (J 20,22) w sakramencie pokuty i pojednania.

„Bóg Ojciec miłosierdzia, który pojednał świat za sobą przez śmierć i zmartwychwstanie swojego Syna i zesłał Ducha Świętego na odpuszczenie grzechów, niech ci udzieli przebaczenia i pokoju przez posługę Kościoła. I ja odpuszczam tobie grzechy w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.